dinsdag 21 augustus 2012

De 2e week

Het is vandaag dinsdag en ik zit in een gite met de mooie naam l'oree de chemin, 2 km voor Golinhac. In de tuin met een wijntje. Als God in Frankrijk kan ik wel zeggen. En zo voel ik mij ook.
Het was vandaag een etappe van 26 km, de langste tot nu toe.
Het gaat heel goed en ik ga goed. Geen blaren, geen spierpijn (meer), geen last van mijn knieen. Ondanks die venijnige klimmetjes. Die klimmetjes die bochten afsnijden. Ja ja. Alsof ik een steile trap oploop en dan een half uurtje of zo.

Het is nog steeds behoorlijk heet. Vandaag was er gelukkig een windje, dat helpt.

De landschappen veranderen nogal. Van de hoogvlakte van Aubrac, ik liep daar op een nauwelijks zichtbaar weidepad tussen de koeien. Naar een groene bosrijke omgeving in het dal van de Lot.
Vandaag liep ik veel naast de weg. Er zijn van die olifantenpaadjes ontstaan, omdat blijkbaar velen met mij liever niet op asfalt lopen.
Hoe het landschap ook verandert ik zie steeds wegschietende hagedissen. Die blijven.

Kom nu ook regelmatig dezelfde mensen tegen. Thomas uit duitsland die naar pamplona loopt bijv. Hij loopt samen met zijn zus Idolde. En dan de franse familie, pa, ma, 2 dochters en een zoon. De oudste dochter bood mij gisteren vol enthousiasme zelf geplukte bramen aan. Heel aardig.

De eenvoud die dit bestaan met zich mee brengt spreekt me zo aan. Ik hoef niet na te denken over wat ik aantrek bijv want dat is hetzelfde als gisteren. En de focus is ook zo klaar als een klontje. Lopen naar San Sebastian. Iedere dag een stukje.

Morgen loop ik naar Conques. En dan heb ik er 218 km opzitten.

Ik kom regelmatig van de palen tegen waarop staat aangegeven hoe ver get nog is naar Santiago.

Wordt vervolgd .....